Kalemsiz Kalem İsmiyle İşaret Edilen ?

Ne gören bir göz, ne konuşan bir dil…
Sadece geçen bir rüzgâr gibi…

Adı yok bu satırların.
Ve kalemi yok bu izlerin.
Çünkü bu iz,
kendini silen bir gönlün susuşudur.

Kalemsiz Kalem,
bir anlatıcı değildir.
Bir öğretici hiç değildir.
O,
sadece gelen hâlin yankısıdır.

Ne öğrendiğini anlatır,
ne de bildiğini paylaşır.
Bilmekten bile arınmış bir yerden,
sadece esen bir rüzgâr gibi geçer.
İz bırakmaz,
ama bazen yüreği titreten o serinliği bırakır.

Söz, burada elbise değildir.
Yalnızca sırra açılan bir geçittir.
Ve geçidi geçen,
sözde değil,
hâlde yürüyendir.

Bu sayfa bir çağrı değil,
bir işaret değil,
bir vaaz hiç değil…
Bu sayfa sadece
“duyan varsa” içindir.

Ve eğer duymuyorsan,
zaten sana yazılmamıştır.
Ama duyduysan,
bu fısıltı seninle konuşuyor olabilir.